به گزارش مجله خبری نگار-لندن: محققانی که معتقدند «ژن لاغری» را کشف کردهاند، دریافتهاند که تنها ۱٪ از جمعیت قادرند هر چه میخواهند بخورند، بدون اینکه وزنشان افزایش یابد.
محققان پروفایل ژنتیکی هزاران نفر را بررسی کردند و دریافتند که حدود ۱٪ از آنها ژنی به نام ALK را از دست دادهاند.
مشخص شد که این افراد در مقایسه با سایر بزرگسالان سالم، به طور طبیعی لاغر هستند، که نشان میدهد ممکن است ارتباطی بین این ژن و وزن آنها وجود داشته باشد.
سپس آنها این نظریه را روی موشها و مگسها آزمایش کردند و دریافتند که «خاموش کردن» ژن ALK به آنها اجازه میدهد حتی پس از تغذیه با رژیم غذایی پرقند و چربی، لاغر بمانند.
جوزف پنینگر، نویسندهی اصلی این مقاله از دانشگاه بریتیش کلمبیا، گفت که مسدود کردن این ژن میتواند روزی اساس درمان چاقی در انسان را تشکیل دهد.
پروفسور پنینگر، از دانشگاه بریتیش کلمبیا، کانادا، میگوید همه کسی را میشناسند که میتواند هر چه میخواهد بخورد بدون اینکه چاق شود.
او افزود: «آنها میتوانند هر چه میخواهند بخورند و سالم باشند. زیاد غذا میخورند، همیشه ورزش نمیکنند، اما وزنشان بالا نمیرود. همه در حال مطالعه چاقی و ژنتیک هستند. ما فکر کردیم، بیایید یک حوزه تحقیقاتی جدید را شروع کنیم. بیایید لاغری را مطالعه کنیم.»
پروتئین ALK چندین سال است که مورد توجه دانشمندان بوده است - و در حال حاضر داروهایی وجود دارند که آن را هدف قرار میدهند. دلیل این امر این است که این پروتئین اغلب در تعدادی از انواع سرطان جهش مییابد و به عنوان محرک رشد تومور شناخته میشود.
نقش این ژن به جز سرطان هنوز مشخص نیست، اما کشف جدید نشان میدهد که نقش حیاتی در کاهش وزن دارد.
بنینگر گفت ممکن است روزی بتوان از فناوری مشابه آنچه در حال حاضر در درمان سرطان استفاده میشود، برای کمک به کاهش وزن افراد استفاده کرد.
محققان مشخصات ژنتیکی ۴۷،۱۰۲ نفر بین ۲۰ تا ۴۴ سال را که از سال ۲۰۰۰ در استونی زندگی میکردند، تجزیه و تحلیل کردند. به گفته پنینگر، این امر به آنها اجازه داد تا فقدان ژن ALK را به افراد ضعیف طبیعی مرتبط کنند.
وقتی آنها ارتباطی بین فقدان ALK و لاغری پیدا کردند، توانستند این نظریه را روی مگسها و موشها در محیط آزمایشگاهی آزمایش کنند.
محققان دریافتند که موشهای فاقد ژن ALK در مقایسه با موشهای دارای این ژن، میتوانند بیشتر غذا بخورند و با توده بدنی سالم، لاغر بمانند.
این تیم همچنین توانست ژن را در موشها غیرفعال کند و به همان نتیجه رسید. محققان میگویند تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا مهارکنندههای این دارو برای این منظور قبل از آزمایش آنها در انسان مؤثر هستند یا خیر.
مرحله بعدی مطالعه، مقایسه این نتایج با سوابق بانک زیستی در مورد سلامت، سطح فعالیت و DNA جمعیت در کشورهای دیگر خواهد بود.
این تیم میگوید کارشان منحصربهفرد است، زیرا کاوش در اساس ژنتیکی لاغری جمعیت را با تجزیه و تحلیلهای ژنومی موجودات زنده - موشها و مگسها - ترکیب میکند.